Staalblauwe lucht als we de gordijnen opentrekken en na het ontbijt vertrekken we dan ook snel om de overige viewpoints van eergisteren te doen.
Als eerste gaan we opnieuw naar Miradouro da Ponto do Sossego. Hier kan men eigenlijk niet echt van een uitzicht-"punt" te spreken, want het geheel is gewoon een heel mooie tuin met ook weer overal bbq's en overdekte zitplaatsen.
Helemaal op het einde is een plaatselijke familie bezig met de bbq en als we vragen of we eens een foto mogen nemen, dan maken ze ons al direct met veel gebaren duidelijk dat we absoluut met hen moeten mee-eten. We willen helemaal niet onbeleefd zijn en hier zomaar onverwacht hun eten komen opeten, maar we hebben al vrij snel door dat ze het veel onbeleefder zouden ervaren mochten we de uitnodiging geweigerd hebben.
Het wordt dus onverwacht een bijzonder leuke, lang uitgesponnen middag, niet in het minst omdat de man op zijn eentje een ganse fles wijn soldaat maakt en steeds plezanter begint te worden.
De mensen waren met drie en hadden dus ook maar drie borden bij. Maar geen probleem hoor, wij krijgen de borden en zij eten op de deksels van de kommen die ze bij zich hebben.
We eten bijzonder lekker en er wordt steeds maar meer in ons bord gelegd tot we echt niet meer kunnen.
Wat een ongelooflijk gastvrije mensen en eigenlijk geeft dit perfect de algehele sfeer weer van dit eiland.
We durven bijna niet zeggen dat we nu toch eens moeten opstappen en al helemaal niet als ze zeggen dat ze morgen gaan supporteren voor Lukaku, Hazard en Meunier, want Neymar kunnen ze helemaal niet uitstaan.
Uiteindelijk slagen we er toch in om afscheid te nemen van deze bijzonder warme mensen. En alhoewel ze nauwelijks een woord Engels spraken konden we toch vrij goed communiceren dankzij Leens kennis van het Spaans en uiteraard ook via de universele taal: gebaren.
Nog enkele foto's van bij het Miradouro da Ponto do Sossego:
We rijden een stukje terug tot bij het Miradouro do Salto do Farinha
Volgende uitzichtpunt is het Miradouro do Frade, ook weer zo iets speciaal, want als we over de rand kijken zien we dit...
Er zijn hier openbare toiletten (uiteraard zijn ook die gewoon gratis) en die zijn echt super proper. Het is nu toch al een stuk in de namiddag en we zien helemaal niet dat er hier vandaag al iemand geweest is.
Een bijzonder mooi haventje en kerkje vinden we in Porto do Formoso
Ik had gelezen op internet dat er hier "ergens" een heel bijzonder watervalletje zou moeten zijn, maar veel meer info vond ik er niet over, behalve dan dat het achter een camping lag, rechtover het heel mooie strand Praia dos Moinhos.
Als we in de buurt gekomen zijn, vragen we het aan enkele mensen die we zien op straat en ze weten ons direct met gebarentaal (wat spreekt heel veel jeugd hier toch barslecht Engels...) uit te leggen waar we moeten zijn.
We trekken onze stapschoenen aan en ontdekken dan deze verborgen parel, midden een zee van bloemen...
Uiteraard zijn we ook hier weer helemaal alleen.
We steken nog eens de "camping", parking en straat over en gaan nog even kijken bij het enige 'witte' strand van San Miguel, Praia Moinhos.
Het laatste uitzichtpunt voor vandaag is het Miradouro de Santea Iria
We rijden dan rechtstreeks naar ons volgend verblijfsadres en dat gaat langs een niet bepaald brede straat...
We checken eerst in vooraleer boodschappen te gaan doen voor morgenochtend. In deze schitterende villa is immers geen ontbijt inbegrepen. We willen ook opnieuw reserveren bij de Tuká Tulá - Bar, maar jammer genoeg is alles volzet voor vanavond.
We kopen dan maar ergens een pizza en gaan deze nabij de bar opeten, op ons inmiddels vertrouwd plaatsje bij de steenmannetjes. We zijn nog net op tijd om van de zonsondergang te genieten.
Het weer: opnieuw een zonovergoten dag bij 26°C
Aantal gereden km: 117
Overnachting in Azores Dream House
Geen opmerkingen:
Een reactie posten