We hebben slechts voor 2 nachten geboekt in 'ons klooster' en daar hebben we nu eigenlijk wel wat spijt van. Het is dan ook met tegenzin dat we, na alweer een schitterend ontbijt, deze wel heel bijzondere locatie verlaten. Mochten we ooit nog naar dit eiland terugkomen, dan staat het zo goed als vast dat we hier opnieuw overnachten.
Vandaag staat een rit op het programma dat ons naar heel wat mooie uitzichtpunten moet brengen, met daartussenin een wandeling naar de Salto do Prego.
We starten de dag met een bezoek aan het Miradouro da Nossa Senhora da Paz met de gelijknamige kapel.
Van hieruit hebben we een schitterende uitzicht over Vila Franca do Campo en het Islet of Vila Franca do Campo.
We verlaten de kust en rijden richting binnenland waar we opnieuw overdonderd worden door de bloemenpracht. Ganse berghellingen staan overvol met bloeiende hortensias. Dat, in combinatie met dit groene eiland, zorgt voor heel veel fotostops.
Leen houdt bijzonder veel van fotografie van bloemen en daar heeft ze soms de gekste poses voor over...
We rijden terug naar de kust en stoppen in de haven van Povoação.
We rijden verder en nemen onze lunch bij een alweer schitterend uitzicht.
Het wordt stilaan tijd voor onze eerste hike van deze vakantie en dat wordt deze naar de Salto do Prego, een wandeling van zowat 5 km over een heel mooi min of meer aangelegd pad door een groene omgeving, met als eindpunt de Salto do Prego.
We blijven hier een tijdje genieten van deze mooie plek.
Tijd om onze "langste autorit" van deze vakantie verder te zetten.
We rijden nu helemaal naar de oostkust en wat is het hier toch ongelooflijk mooi. We hebben nu al zoveel reizen gedaan naar heel wat mooie plekken op aarde, maar dat eiland kan ons toch ongelooflijk bekoren, gewoon omdat het zo totaal anders is dan alle andere plekken waar we eerder waren. De tijd is hier precies blijven stilstaan, alles is zo mooi groen, afgewisseld met die zee van hortensias en andere bloemen.
De uitzichtpunten zijn allemaal pareltjes op zich, met overal, zonder uitzondering, talloze vaste bbq's inclusief afwasbakken én vuilnisbakken voor gesorteerd afval. Nergens, maar ook echt nergens, zien we een papiertje of wat dan ook van afval op de grond liggen. De planten en paden zijn allemaal zo netjes en goed onderhouden dat het precies wel onecht lijkt.
Ook zijn we bijna overal zo goed als alleen, enkel op zondag zagen we de plaatselijke bevolking gebruik maken van deze faciliteiten.
Het wordt stilaan te laat om nog mooie foto's te nemen en we besluiten dan ook om andere uitzichtpunten later te bezoeken en nu door te rijden naar ons guesthouse voor de twee volgende nachten.
Wat opvalt is dat de omgeving, zowel natuur als bebouwing, niet meer zo mooi is eens we aan de noordkust komen. Alles is veel minder authentiek en, heel merkwaardig, de overvloed aan hortensias is ook helemaal weg. Er staan er nog wel, maar bijlange niet meer zo veel als aan de oost- en westkust.
's Avonds gaan we eten in de Tuká Tulá - Bar, gelegen op het strand van Ribeira Grande. Het is een bijzonder mooie, zachte avond en we eten dan ook buiten onder de ondergaande zon, met de klotsende golven pal onder onze voeten.
Tijdens het eten zien we hoe Engeland zich met de strafschoppen plaatst tegen Columbia. Zo worden ze voor hun non-match tegen onze Rode Duivels toch nog beloond...
We praten heel lang na met twee sympathieke Duitse dames die hier voor... drie weken verblijven en eigenlijk compleet leek zijn wat de bezienswaardigheden zijn van het eiland. Gelukkig kunnen we hen aan de hand van een kaart van het eiland wat wegwijs maken want anders hadden ze wellicht bijzonder veel romans gelezen in hun appartement. Merkwaardig toch hoe sommige mensen totaal onvoorbereid op reis vertrekken...
Het weer: mooi en meestal zonnig bij 22-25°C
Aantal gereden km: 116
Overnachting in Casa Areal de Santa Barbara
Geen opmerkingen:
Een reactie posten